1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
451
Okunma
Benim,
kalbim camdandır dediğim,
kim varsa,
elinde taş!
Vurmaya gözü yemeyen,
uzaktan attı.
Oysa,
ben kırıldıkça,
içimden dökülen onlardı...
Boşuma değildi,
çektiğim setler,
her ulaşamayan,
’el-dir’ (mundar) dedi.
Oysa izin versem,
ellerinde taş,
’an’ bekeyeceklerdi...
__şairşizofren__
5.0
100% (1)