Malik isimli bir arkadaşım abi mal pazarındayım bir keçi alacağım ortadan bölüşecek bir adam lazım dedi
bende ede oradaki mallara çiğit yediriyorlar eti sert olur dikkat et seni kandırmasınlar dedim
malik kardeşimiz yok abi ben senelerce burada çalıştım bana hoca derler burada herkes beni tanır bana yanlış yapamazlar dedi
bende öyleyse al bölüşelim dedim sağ olsun keçiyi kestirmiş ortadan böldürmüş dükkana kadar getirdi amma lakin et kendini yedirmiyor
eee haydi gel de buna şiir yazma.

MALİK PAŞAM

Bölüşelim diye aldığın davar...
Oldu başımıza dert malik paşam.
Yedirmişler buna plastik zavar...
Nasıl yer bu eti fert malik paşam.

Gittin bir dostuna tanış can diye...
Sevindin belki de aktı kan diye.
Bu nasıl alçaklık söyle lan diye...
Satanın boğazın kert malik paşam.

Kandırırken sözler düzülür dile...
Teknik şu yemin et bıçağı bile.
Hile yapar oldu dost dosta bile...
Kalmamış bu yurtta mert malik paşam.

Elinde kalıyor tuttuğun yular,
Kardeş kardeşe de zülüm uygular !
İnsanlara karşı güzel duygular...
Maalesef ki oldu pert malik paşam.

Tersine döndürdü inan işimi !
Kebap düzem dedim yamdı şişimi !
Cumali der yerken kırdı dişimi...
Bu et lastikten de sert malik paşam.