Çok ağladım geceler boyunca.
Sessiz çığlıklarımı duyan olmadı.
Sel olup akan şu göz yaşlarımı.
Bir kuru mendile silecek kimsem olmadı.

Her gün ah çektim hep için için.
Feryadım figanım bilmem kimin için.
Soldu çiçeklerim bütün sevdiklerim için.
Bir yudum su dökecek kimsem olmadı.

Günahıma girdiler küçücük beden.
Ne gelen belli’dir nede giden.
Beyaz kefen taput dört tekerden.
Selamı verip cenaze_
namazımı kılacak kimsem olmadı.

Mezarımı kazmışlar derin derin.
İçine giremedim öyle serin serin.
Dedim nolur bir fatiha bari edin.
Oysa üstümü örtecek kimsem olmadı.

Sabahleyin güneşin ilk doğuşunda.
İki kişi geldi girdi iki koluma.
Dört öküz bir’de_
buzağı vermişler uğruma.
Kırmızı kuşağı ince_
belime bağlayacak kimsem olmadı.

Arkama baktım ara ara.
Çok içmiş sarhoşa döndüm bir sıra.
Ne ana vardı nede bir baba.
Sen git bizde senle_
geliyoruz diyen kimsem olmadı.

Öksüz gibi doğdum büyüdüm.
Yarı aç yarı tok uykumu böldüm.
Yolun sonun’’da_
olmadı hüsranı’da buldum.
Kız evladısın deyip yüzüme_
bakacak kimsem olmadı.

Ellerin içine girdim adım adım.
Ne tadım kaldı ne’de muradım.
Etrafımda bir an yakınlarımı aradım.
Korkma biz yanındayız seninleyiz_
diyecek kimsem olmadı.
Yazan/samsunlu garip yolcu🥀