Beni bilen bilir,bilmeyene sor.
Her doğruda yalan,sözüm var benim.
Tüm şerleri topla,götür hayra yor.
Kızarıp bozarmaz,yüzüm var benim.

Ağzımda geveli, çıkarmam bakla.
Atarım erinmem ,on bince takla.
Tüm kirleri alda,elinde pakla.
Dolambaçlı yolda,düzüm var benim

Benden alır iblis, ilim dersini.
Satarım düz diye, papuç tersini.
Nemrut alamadı, benden hersini.
Herbir fenalık da, çözüm var benim.

Benden oldu bakın, yıkım,haraplar.
Yellere karıştı,zeh-i türaplar.
Birbirini yedi, hindu , araplar.
Her bahara ayrı. güzüm var benim.

Seveni kul ettim,para puluna
Mecnun muhtaç oldu, urba,çuluna.
Acımam nedense, evli- duluna.
Her yürekte kordan,közüm var benim.

Alim idi bozdum, fenni ilmini.
Üç- beş asır geçti, belki tahmini.
Seyre daldı alem, kahır filmini
Nazar_ı külli de,gözüm var benim.

Sormadılar diye, söylemem kelam
Benden hasıl oldu, bin türlü belam
On asır önceden, okundu sela’m
Dağda,ovalarda, tozum var benim.

Her yerde yer içer, yan gel yatarım.
Ucuzundan alıp,paha satarım.
Kah düzdeyim bazen,çıkar batarım.
Her mecliste ayrı,kozum var benim.

Alem beni bilmez,tanımaz oysa.
İki gram etmem,kefeye konsa
Gram ateş vermem,alem hep donsa.
Cihana yetecek, buzum var benim

Benimle düzülür,yolda kervanlar.
Bu zaman aslında eski devranlar
Her sene çıkıyor, yüce fermanlar.
Heybemde kokmuştur, tuzum var benim.

Elleri hor görür görmez ki kiri
Sanar erenlerden, devşirme piri
Sürü olmuş güde, kangalın biri
Mundardır üç kuruş, kuzum var benim