Ud Ağacı



Adem Babamız kovulmuş idi Cennet den

Yaprak istiyordu gördüğü ağaçtan

Ağaçlar ağız birliği yapmışlar gibi

’’Veremeyiz yaprak, kovulana Cennet den’’

Diyorlardı Adem Babamıza diyorlardı



Ud ağacına gitti Babamız o an

Yaprak istedi Ud ağacından

’’Olur dedi’’ verdi yaprağını o an

Güzel oldu sevindi mi melekler o an

Çektiler makama sordular Ud ağacına;



’’Sen Cennet den kovulana niçin verdin

Yaprağını çekinmeden niçin verdin’’

’’O Allah’ın Peygamberidir’’ dedi Ud

’’Yaprağımı sevdim de verdim’’

’’O halde’’ dediler Ud ağacına

’’Sen çok ama çok güzel kokacaksın

Ama insanlar kokun için seni yakacaklar’’



Böyledir ümmet olmak herhalde

Ateşte iken dosta uzanan el olmak

Dut da olabilirsin meyveni yerler

Dut da olabilirsin gölgende dinlenirler

Ud da olabilirsin ateşten kurtarabilirsin

Ud da olabilirsin ümmeti kurtarabilirsin

Seyyid Abdülbâki Sultana varabilirsin

Sende bir niyetle ziyaret yapabilirsin

Sende pişman olup, tövbe edebilirsin



Barış sağlam.