Göz var ki çağırır kal-ü belâdan
Dersin ki ordan mı gelesi o göz
Şah olsan indirir seni kal’ladan
Dersin ki cihânın hâlesi o göz

Göz var ki görünce terse çevirir
Zaloğlu olsanda yıkar devirir
Özü sermest eder yakar kavurur
Dersin ki gönlümün lalesi o göz

Göz var ki incitmez kabzeder canı
Bir anda kurutur damarda kanı
Sanki ötelerden gelmiştir yani
Dersin ki gözümün hilesi o göz

Göz var ki divâne çölü gezdirir
Kanatsız uçurur kumda yüzdürür
Aklı baştan alır hâli bezdirir
Dersin ki ömrümün âlâsı o göz

Göz var ki günleri yıla döndürür
Kameri çatlatır günü söndürür
Kaf dağında olsan çeker indirir
Dersin ki feleğin sillesi o göz

Göz var ki sızlatır inceden ince
Gülünce yaşlıyı çevirir gence
Zümrüd-ü anka’dır cennetten gonca
Dersin ki uğruna ölesi o göz

Göz var ki Semerkand Tuna Buhara
Zemheride olsan atar bahara
Kahverengi yeşil mavi ve kara
Dersin ki bana da gülesi o göz

Göz var ki titretir göğü ve yeri
Öyle sen olur ki senden içeri
İfâde edemez aciz Makberî
Dersin ki ruhumu çalası o göz

_____________ Makberî