Haftanın iLk günü.
Her yerde bir teLaş...
Bir eyLül akşamüstüsü.
YAğmur vuruyor pencereme,
BUrnumda yine o aynı koku,
ÇEkiyorum içime,
toprak ana...
NAsıl da mutlu sevdalısına
Kavuştu diye...
BU eyLül ün hüznünden çıkamadım bir türlü,
Öyle hasret kalmışım ki hazana bile.
Sevmek istiyorum herhangi bir şeyi...
sararmış yaprakları beLki...
Belki de içime akan yağmur damlalarını,
öyle hasret ki içim bir sevgiye,
Ne olurdu sanki,
Başlasak herşeye yeniden...
Dönsek geçmişimize!
Sen aşkım olsan gözlerinde kaybolduğum,
Ben herşeyin!
YAlanda da olsa gene
Bilsem nefes aldıqını,
Görsem yaşadığını,
VArsam gözlerinin denizine,
VE yüzsem en derinlerinde ...
BOğulsam bile cankurtaranım oLsan!
KOllarında kaybolsam o denizde!

Ah..ah...
Bir toprak kokusu
Nasıl döküldü kelimelere...
Toprak oLsam ben,
Sende yağmur...
Eylül’de Sonbahar’da Kış’ta...
Kavuşsam sana...
İÇimdeki özlemin çığlıkları sussa..
Ve birLeşen gözLErimiz başlasa konuşmaya...