0
Yorum
16
Beğeni
4,4
Puan
379
Okunma
Ne zaman üzülsem
Gülümser çocukluğum
Ne zaman gülsem
Uzaklaşıyor benden.
Buğu tutmuş küçük camların
Küçük sıcak odaların içinde
Umutlu masallarla uyur
Güneşle uyanır çocukluğum.
Koşar bahçeler boyunca
Dağ kokusu getiren sulara atlar
Uzaklarda kalmış köylere doğru
Gönlünce haykırır, kahkaha atar
Ne zaman görmek istesem
Güneş tepelerden batar.
Yağmur boşanır hatıralara
Söğütlerin akan suya değdiği
Gölgelerin nefes verdiği
Kuş seslerini dinller çocukluğum
Hala oralarda bir yerde gezer çocukluğum.
5.0
86% (6)
1.0
14% (1)
