Ömür bitmek üzere hala akıllanmadık
Başkasının dediği doğruyu duymuyoruz
Söylenen yalanlardan bile hiç kıllanmadık
Birlik olalım diyen dillere uymuyoruz
Her nedense iş işten geçmeden aymıyoruz.

Bir pencereden baktık yıllar yılı dünyaya
Eller uçup giderken her şeyde kaldık yaya
Dili laf edenleri adamdan saya saya
Biz artık kendimizi insandan saymıyoruz
Her nedense iş işten geçmeden aymıyoruz.

“Oku” diyen dinimin emrini hiçe saydık
Tahsilli küpeliyi dışladık, uca saydık
Söylenen her doğruyu duysak da suça saydık
Kendi bildiğimizden ölsek de caymıyoruz
Her nedense iş işten geçmeden aymıyoruz.

Devletin mallarını güçlüye vere vere
Yaşanan yoksulluğu bağlıyorlar kadere
Uçurtmanın ipini kaçırdık ya bir kere
İnleyen vatandaşın sesini duymuyoruz
Her nedense iş işten geçmeden aymıyoruz.

Meydanda söylenenler unutuldu telaştan
Nefisleri doymuyor aldıkları maaştan
Seçilenler seçildi oy aldı vatandaştan
Kendimizi asılın yerine koymuyoruz
Her nedense iş işten geçmeden aymıyoruz.

Böyle değer verdikçe Arap’a Berberi’ye
Mikdadî’ nin sözleri yol verdi Coşari’ye
Sormak gerek bu ülke neden gitti geriye?
Düştüğümüz gaflete bir türlü doymuyoruz;
Her nedense iş işten geçmeden aymıyoruz.

05.08.2023/Samsun

* Mikdat Bal’ın “Aymıyoruz” şiirine naziredir

İbrahim COŞAR