1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
383
Okunma
Veda ediyorum, belki de kendime
Varlığımın kapladığı o saydam alana
Adımlarımın bıraktığı izin derinliğine
Belki de belli mi olur?
Baktığım son kuş tüyünü bırakmıştır,
Evet
Toprağımı okşayıp, ayaklarıyla eşeledi
Gördüklerini unut dedi,
Gördüklerin bir kalıp değil,
Ya da bünyeleşen, kanıt diye dokunacağın şeyler hiç değil.
Korkutan şey zihnin dedi,
Sadece zihnin
Zihnin, gördüğün o son ışıkla
Hüzmelerine ayrıldı
Geçmişin, onun noktası
Yaşayamadıkların, pelerini oldu
Sahiden?
Et yığını, bıraktın burada
Özünü ben içtim senin
Gökyüzü neden bu kadar renk sanıyorsun?
Beyazdan doğmuyor mu her renk?
Giydirdiler sana da az önce...
Zihnin lazım, hatırladıkların kaybolmadı senin...
5.0
100% (4)
Cevap Yaz