hemi de nassı dönecen
bireşden garannığ olcak
öğüme goca-ğoca köpekler çıkcak,
hepiciği bi yana hadi deyen
köpekler bişiy demedi, çobannar
sürülerinin başında olsalar,
“oş ” deyviriler bi taha;
emme köpekler; dağın başında
sürülerinden baya aralaşdılar
.
“Birinci Dinlendirik”den dönüyokana
nerdeymiş, o gahrolasıca
Gara Memetler’in “sinece” “Pasdavalcı”
nassı birden üsdümüze sıçıradı
valla herkeş tingedek düşdü -ürkdü
irkildi, öte yanna gaşdı,
emminin biri sırt üsdü düşeyazdı
ana-avrat, din iman, söğdü
.
biri elindeği tüfe(ği) dorultdu emme
düğürboba dutdu ğene “sakın ha” dedi
“arkıdeş ben bu köye bi taa gelcen”
ne yani “bi ğız taha alacan” mı demeğ isdedi
yonusam, güçcük gızgardaşımı da mı bellikledi
acabına ola, olur mu olur valla
bobama “ağırlık” versinner de
adamda külte külte para
“ele … godumun döyüsü ele”
deyelek söğdüm adama
tabi içimden
eşgere söğmeye ğaksam
abama sıkıntı olur, benim yüzümden
her yanı boklu deynek, ne yapsam
.
emme öyle-böyle bi adam deği(l) aksine?
dirayetli dilektor adamımış do(ğ)rusu
“len böle bi adam o(ğ)luna neyye
kendi köyünden gız almazı-ki
hankı döyüs bu adama gız vermez ki
demek ki bi döyüslük file etdi öyle ya”
deye geçirdim içimden
hinci ne yalan sö(y)leyen
.
Pasdavalcı hala arbılıyo arabaya
ötelerden Hasanüseyin fira ünneyo
barıyo-çarıyo söğüyo filen emme
kim dakar Hasanüseyini yau.. da;
Pasdavalcı “bana mısın” desin,
hunu adam yerine ğosun,
Hasanüseyin bi(r) nevi hoyuk
Pasdavalcı dersen,zati sahabından böyük!
.
gosgoca Akmemet; Garamemetlerin beyi
o(ğ)luna çobannıg etdirsin ha
hakkatden bu adam Akmemedin o(ğ)lu mu ki
yani İrbeminen has-öz gardaşlar mı
yoğusa Kazim gibi, ana ayrı, boba bir mi
bobada bir, anada ayrı file değiller de(ğil) mi
hani d(iy)ece(ği)m Akili taygeldi mi getirdi ki
inanası gelmeyo insanın
ötekinnere heş benzemeyo da
öteden beri ova tarlalarında gatır bunnarda
İrbemin altında motur, bu goyun çobanı
aman bana ne
sankı biziki boba da ne
“elde bir” dutdu taygeldileri
abam dedemgilde
ben ebemgilde
herbirimiz garın tokluğuna amele
baya bildiğin mezburi köle..
abamı satışının gayası
öğey ananın eline başlık
o da el içinde adamın deye gezer yazzık
.
gerçi Hasanüseyin de münafığın tekidir emme
i(n)sanın içi acıyo işde neyeyse
gerçi; eyiki bu çoban valla;
değilise, ileşber file olsa;
öğüne ğelen bunun an’ını-ma’gını gakar durur valla
her anbaşına Pasdavalcı ba(ğ)lacak değil ya
ötekinnerin tarlası takgası var halbuki
iyi de bunun neye yoğuki
demek ki gardaşları da bunun anını kaka kaka
yazzık mencilissizin teki zati
aman bana neyise? garip ebem hinci neyder ki,
gonşulara gap-gacak, talba eletilceğdi taha
bi başına ebem nası(l) başa çıkacak ya!
..
garib ebem!..“ben encen” deye basdım fiğanı
“dur” “mur”, aklımı çelmeye ğakdılar
“yok ben enecen” de “ben enecen”
bi yandan da abam
basmadı mı ağıdı-fığanı
.
“gurbete gederin de elim kınalı
gelin mi oldum eller gibi analı
goca Alla(hı)m beniminen gavgalı
var get gardaş var get, unut abanı”
…
gelin gediyon da elin yabanı
bari eller gibi bobam olaydı
anam sağ olaydı, yollar mıyıdı
var get gardaş var get, unut abanı”

-104-
naçar arabayı durutdu adamlar,
biz iki ğardaş ağıtlarda fiğannardayız
a(ğ)lamayan mı ğaldı o ğedennerde ğari
Mercen Guyusunun başındağı söğütler
o cığara içennerin ettiği m(uh)abbetler,
garıların vara yoğa abama ettiği öğütler
ıngıl-ıkış yörüdük, Köprübaşını geşdik
Gocaçayırı da geşdik, Susadayız
Sıhıyanın almalığ ettiği yeri ğeşdik,
Çalgırındayız, bek, bek çoğ uzaklardayız
herkeşler arabalardan endi
abamınan biz de endik tabi
.
endik emme; ne dur-çüş dinneyon
ne nasihatlara etibar ediyon
birileri fırsant bu fırsat yönüöte siğiyo
bütün herkeş bennen alaka guruyo
herkeş adımı biliyo, deliğannı deyyo
düğürboba a(ğ)zıma dutuşdurdu cığarayı
havaslandım iki çekdim, ı ıh zehir zıkkım!
ikrah bişiy, öğsür-öğsür bi ğaldım
adamca(ğı)z naçar “geri dönelimin” dedi..
biz de ossa, imkanı var mı? ğardaşım
gör bi! cöheri, asaleti, medeniyeti
..
“hinci geri ğetmeye ğaksak geş galırız”
emme “yeni ğelin beklemez”imiş
hemi de mayile “uğursuzluğa uğrarız”
hemi de “işler yolunda ğetmez”imiş
….
“garayeğen eyisimi..
Gövceli Köprüsünde endirelim biz seni”
deyelek ne diller dökdü abamın gayınbobası
artık mayır muyur etcek
aykırılığ etcek yerimiz galmadı
sonunda “pekey” dedik, yörüdük yenitden
emme “keşke durmasalar” deyon içimden
ömürde i(l)k-diba bi(r) arsızlığımız dutdu
taha doğrusu
ikdiba bi(r) adam yerine goyan oldu
emme; beni orda endirdiler, yannayamadım
deliğannılıkdan dönemedik
“yaş tahtaya yan basdık” anasını sattımın
asıl hinci boku yedik
.