Söyle! Ey sonumu sonsuzlukta gideren,
Kalbimin noktasından, bana bak diyen,
Gönül esintilerini, gözlerle süsleyen,
Gece karanlık kuytularında ,bir güneş pırıltısında, sözlerime can veren,
Bulunurken kaybettiğim , kaybedince ,bulunduğum sevgili,
Gözlerinden bir el uzanırcasına çek beni
Kime muhtaç olayım sana bakmak için
Kim anlasın yalancı lafızları kim söylesin o bakışları
Kim yansın harsız biçare nedendir beni dinlemeyesinin efgânını ağlayarak ödetiyorum
Gel merkezim ol değişmeyen lafızlarım ol ol da yanık türküler okuyayım kimseye söylemeden
Eşyanın hakikatini kemikleştiren aklıma meydan oku
Sevgi tellerini yine sen tak yüreğime
Sensiz düşlenemeyen sensiz kalmasın şarkılar
Sensiz tek söz çıkmasın dudaklardan
Seni aramak umuduyla gezinmeyi divanelik bil
Sensiz geçen yılları harman
Çile çekilen her nazarına karşılık öl lafzının yerini belle
Her noktada kim olayım sana bakmak için
Kim olayım dünyadan kurtulmak için
Kim olayımda sensizliği sensiz yapayım
İçimdeki yankıları sana versem sen yeşert yeniden yeşert
Neden bilmem gitmek için sana gelmeyi
Al beni bırakma burada
Kalbimin kirli paslı tak tak atışını duy
Ve benden bahset biraz
Al kurtar diyen ben kim olmuş da
Vuslattan bahsediyor
Ya sen gören gözlerim aynası olmuş kalbimin
Sessizliğin tesirini bakışlarla ödetti.