Büyümek yıkıcıdır.
Yaşlanmak ise göçücüdür.

Çocukluğum köyde geçti.
Yetişkinliğimde döndüğümde köydeki evimiz yer yer yıkılmıştı.
Atmışa merdiven dayadığımda gittiğimde iyice göçmüştü.
Evimiz göçmüş ben yaşlanmıştım.
Şehirdeki evimizde ise çocuğum olmuş baktırmıştım.
Torunum olmuş elden geçirmiştim.
Ayakta tutmuştum.
Çünkü temeline bakıp direkleri gençleştirmiştim.
Aileme bakıp çatıyı onarmıştım.
Hayat onarmak üzere.
Biz bir ömür yaşarken dünya bir evrim yaşar.

Kalkıp evi barkı toplayıp yola yıkılmakla göçmek geriyi göçertir.
Başka ufuklara dalıp giderken.

Aha deprem oluyor buda ne iş.
Yer gidiyor!
Kalanlar göçüyor.
Az önce nere gitti yer.
Bir yere gitmedi.
Dünyanın karnı döndü.
Yüzü karıştı.
Dünyayı da yoklayıp toparlamak lazım.
Bak bitkiler yamaç kaymalarını tutuyor.
Nice hayvanlar eko sistemi dengeliyor.
İnsanlar ise altına üstüne getiriyor.
Göçük altında yaşıyor.
Nasıl öleceğinin baştan seçmiş oluyor.
Dünyada büyüyor ve göçüyor.
Yaşlanıyor.

Ne yapalım.
Yobazlığı bırakıp.
Evrensel düşünüp evrime bakıp teknolojimizle paralel dönüşelim.
Ağır betonarme yapılardan hafif elastik yapılara geçelim.
Pratik yaşayalım.
Çadırda yatalım bir yapı altında diğer ihtiyaçlarımızı görelim.
Kırsal kentsel dönüşelim.

Doğa ile dengeli büyüyüp göçelim.
Hayatımız göçmesin.