1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
451
Okunma
Bir sabahtı gün yeni doğuyordu ufuktan,
Susuz kalmış toprağa yağıyordu buluttan.
Kanarak içiyordu, bu topraklarda yatan,
Dünyayı aydınlatan, güneşi elde tutan.
Şu vatan gül bahçesi, bahçevanı şu şehit,
Giremez yabancı, kapıda vurulu kilit.
Asumanı da geçti, yoktur onunla eşit,
Bu toprak size vatan, yabancılara lâhit.
Ayyuka çıktılar, huzur-u Hâkk’ta asûde,
Ümmet-i Muhammed’in içinde en güzîde.
Sizi güzide eden, işte bu aşk-ı cezbe,
O cezbe-i dûde ki, vatan için dil-dâde.
Makber değil yattığı yer, ervah yine evkâf,
Hepsi de nûr ile pâk, hepsi de bununla sâf.
O lâyemut, o mevût, budur ondaki evsâf,
Eşrefî güzîdedir, burada yatan eslâf.
EKREM GÜRER(1982 İSTANBUL)
5.0
100% (4)
Cevap Yaz