abacazım elimi sıkı sıkı dutuyo(r) zavallı
öğey böyüğ abamı hiş sayma!
o! bizden çıkmış bi(r) tefa
gapısı ayrı açılı(r)
dünnası başga bi dünna
bayramda bile selamı nasip olmadı
hemi de hiş birimize
goya gelin ertesinde
halı gurasıymış gayınnası
“bu ağırlıg ödenecek” deyesiymiş
halıcıdan ödünş alıp veresiymiş
.
abam gatliken salmayo elimi
ne de ossa bi dene has-öz o(ğ)lan gardaşı
emme var mı bi faydası
olmaz olaydı
bireş sonura elimi bi sıkdı ki ne,
dönüp de bakamadım yüzüne,
siper etdim omuzunu,
görmesin deye gözlerimi
duralakdan bi(r) da(ha) sıkdı elimi,
ben de goya “burdayın” deye sıkdım elini
içimi burkdu sessiz sessiz hışkırması,
omuzlarının inip inip çıkması
hıkgıdık dutmuş ğibi yutgundu
siğim siğim a(ğ)layoruydu
uçundu, yüre(ği) ağzında
en kötü ğünün böyl-ossun aba
.
arkada cağıl-coğul keyik m(uh)abbeti
düğürbobanın cofcofu
yaslandım abamın sırtına
hiş böyle düğün olu(r) mu
yana-yakıla, yana gavrıla
neyeyse ben de sımkırdıyon ga(y)ri
et-dırnak misali
bitecik gardaşıyın ya(h)u
zavallı tir tir titreyoru
derkene hıkgıdığı dutdu..
benim de içim gakdı..
.
siğim siğim ağladım çocuklar gibi
yemin etdim..
gızımı hiş gurbete gelin eder miyin
sonuratdan aklıma ğeliyo da
ben de çocuğudum da
ebem demişleyin
“o da taha çocuğudu”
verividi ağıdı
.
“inceler de bu dert beni inceler
a(ğ)larmış gurbete gelin gedenner
yavaş sürün arabayı emmiler
bi taha da göremeycen köyümü
köye hasret geçirecen ömrümü”
.