Her gün çatıyorsun başka birine
Sevgiyi öç ettin, kına yak artık.
Saygı duymuyorsun alın terine
Emeği hiç ettin, kına yak artık.

Hayalin sultanlık içinde çarlık
Ruhuna ilaçtır dünyada varlık
Her yanını sardı sevgide darlık
Kolayı güç ettin, kına yak artık.

İhanet ruhunda sevgiyi yendi
Yapılan haksızlık içine sindi
İlahi yağmurlar seninle dindi
Kibirle maç ettin, kına yak artık.

Cahili kandırdın hayal kurarak
Huzuru ararsın hesap sorarak
Yanlışlarla aynı safta durarak
Doğruyu suç ettin, kına yak artık.

Garip, gurabada defteri dürdün
Umudu tükettin gönülü kırdın
Hak etmeyenlere payeyi verdin
Namerdi taç ettin, kına yak artık.

Sevgiyi biçemez nefretler eken
Gülü gizleyemez sarsa da diken
Sayende ayaklar baş oluyorken
Başları kıç ettin, kına yak artık.

Adalette çok terazi ağdırdın
Necaseti vicdanına sığdırdın
Aslanları kedilere boğdurdun
İğdişi koç ettin, kına yak artık.

Sanma unutulur verilen zulüm
Gün gelip kapını çalacak ölüm
Defter-i Kebir’de ayrı bir bölüm
Günahı kaç ettin, kına yak artık.

Hakikati dedim daha neyleyim
Vicdanın sesiyim işte böyleyim
Amiyane tabir ile söyleyim
Her şeyi piç ettin, kına yak artık.

Gıybet dersin kişi adı verirsem
İfşa edeceğim nerde görürsem
Zül sayarım senin ile yürürsem
Gönülden göç ettin, kına yak artık.

A. Kadir YALDIZKAYA