Hasreti kordan alev, yakmakta deli gönül,
Benzemez hiçbir şeye, bendeki nedir bilmem.
Sevdasıyla rüyamda, dolaşır durur gönül,
Çağırsam düşlerime, döner mi artık bilmem.

Karla yıkanmış gönlün, aydınlık sularında,
Damlalardan selamı, verir mi bana bilmem.
Leyla iken mecnununu, tutmayıp karanlıkta,
Zülfünü yıldızlarla, tarayacak mı bilmem.

Gerçeği gerçeklerle, acılardan koparıp,
Suçlu suçsuz ayırıp, çiçek derer mi bilmem.
Dikensiz güller olmaz, ruhuyla arındırıp,
Yok olan rüzgarları, sorar mı bana bilmem.

Karaları giymeden, kalemler kırdırtarak,
Yazılmış olanları, okuyacak mı bilmem.
Yaktığı hasretlerin, külünü savurarak,
Nehirleri coşturup, kudurtacak mı bilmem.

Hallerin hallerinden, anlayarak düşünüp,
Anlamları kavrayıp, umut yazar mı bilmem.
Düşmüş iken dillere, yeşil beyaz giyinip,
Bu sevdanın uğruna, direnecek mi bilmem.

Şahin HANELÇİ
03.08.2008
Sefaköy-İstanbul