bilmediği birine nişanlanmış,
birkaç gün demeden
bir başka köyden gelen
tanımadığı bir çobanla kaçmış,
daha haftasına varmadan
geri gelmiş
satılmış başka köylü;
birkaç çocuklu adama
ne nikahı olmuş ne düğünü
bilmem yalan,
bilmem essah..
ne arar nikah-mikah!
.
geri gelmiş, o adamdan
babası yine satmış başka birine daha
“emmisinin oğlu eletmiş gelmiş”
“gönlü yoğumuş” dediler.. işdee
gene nikah-mikah hakgetire
birkaç koca aynı yıl içinde
hiç düğün edilmemiş
gelinlik-kepez giymemiş
kına hadi neyise de
eller gibi bir kepez bile nasip olmamış
kadersiz karadut’uma
Ayşedudu’ma
.
geçinememiş, güngörmemiş o köyde de
ne varsa her defasında geri dönmüş babaevine,
karnı burnunda; gebe
yollanmış gecelemeden daha
biri sırtında
biri guca(ğı)nda
öteki karnında
babası yaşında birine
olmadı başga birine daha!
kuma üstüne kuma olmuş
tüm komşu köyler
o “ovanın gelini” bilmişler
yazık olmuş
adına “kuma” demişler
yazzık etmişler,
hem de çoook çok yazzık etmişler
karadutuma..
Ayşeduduma
..
“adın; kadir olmuş ne fayda
kaderin; kader olmayınca”
kader böyle mi yazar
bu kadar talihsizlik reva mı kula
nazar mı değdi “nazar”,
talihsiz Ayşedudu’ya
yazzık oldu.. çocuk anaya
dünyalar güzeli Ayşedudu’ma
.
gören.. tanıyan, duyan..
kara sevdasını
kara yazgısını bilen,
herkes bana can düşman
herkes beni suçladı,
affetmedi kimse beni,
ben kendimi..
gitmedim;
gidemedim köyüme bi daha
hasretim
kara sevdalıyım hâlâ
bin razıyım cezama
ah bir de Ayşedudu iyi olsaydı
varsın bana yâr olmasa da
yazık olmasaydı
dünyalar güzeli Ayşedudu’ma
.
o gün, bugün hâlâ
hâlâ gidemedim köyüme
sormadan anlattı rastgeldiklerim
anlatıp durdular;
her biri nikahsız başka bir babadan
kocalarının “nikahlı eş”lerine kayıtlı
soyadları ayrı
evlatlar
sekiz, on kocadan yedi çocuklu
güzeler güzeli Ayşedudu
.
tüm dualarım Ayşedudu’ma
yüzü gülsün onun da
karadutuummm
Ayşeduduumm
Ya Rabbim o da kulun,
yeter artık unutduğun
karadutuummm
Ayşeduduumm