Yıllar yılı yüreğime bir od düştü onla yandım
Gözden göze bakışınca içerime pinhan düştü
Günü geldi neşelendim, günü geldi tasalandım
Can canana yakışınca içerime pinhan düştü

Ötesini göremedim sanki gözüm bağladılar
Dostuz diyerek ünleyip benle birlik ağladılar
Dar günümde olmayanlar içim fena dağladılar
Ulu orta çıkışınca içerime pinhan düştü

Yolum vardı şaştı gitti düşlerimiz yalan oldu
Elde avuçta ne varsa, hepsi bir bir talan oldu
Bozuldu dünya düzeni çoğu insan yılan oldu
Bir köşeye sıkışınca içerime pinhan düştü

İnsanlık yozlaştı gördüm, temiz kalmak kolay değil
Başın belaya girmesin virgül gibi sen de eğil!
Dünya kalır mı kimseye, toprak olur bir gün çeğil
Mahzunlaşıp akışınca içerime pinhan düştü

Yazdım çizdim yıllar yılı,bazen şiir bazen destan
Dilim alışmadı gitti nefret etti her dem sustan
Masallara bel bağladım korktum anlatılan yastan
Dün yarınla çakışınca, içerime pinhan düştü

Güzellikler neredeyse gönül atım ona gitti
Dilimde düğüm olanlar sende başlamıştı,bitti
Dostelinin tüm gücü de, bunları söylemeye yetti
Kader ile takışınca, içerime pinhan düştü