Varlık, yok olanın sadece bir gölgesi,
Yokluktaki suskunluk varlığın en gür sesi.

Zaman, her şeyi örten bir perdedir gözlere,
Asıl bir zaman var ki gözlerin ilerisi.

Varlıkları yaşatan her nefes bir hediye,
Ölçülür mü parayla, malla mülkle birisi.

İlk acıyla başlayan çığlık âlemi kaplar,
Mânâ dolu nesnenin varlığıdır ötesi.

Basmaya gör çukura, sular darmadağındır;
Bozulan her varlığın yokluğudur kalesi.

Sendelemişse vücut, baş yoktur ayaklarda,
Üstüne basılan yer, akılların dengesi.

Can yeniden can bulur, öz kabuğu içinde,
Bilinmezdi o zaman doğruluğun eğrisi.

"İçin de dışın gibi öyle olması gerek"
İnsanı adam yapan sözüdür, elbisesi.

Kurulu bir adalet, güzel-çirkin sıfatlar,
Sadece güzel olan; Güzel olan birisi.

Şu üstte semâ ile bizi çeken şu yerler,
Eşrefî de içinde, "O GÜZELİN perdesi."

EKREM GÜRER (1987 İSTANBUL)