Solmuş iken takvim yapraklarında onca aylar onca yıllar,
Dön bak el elle dolaştığımız sevda sokakları duvarlarına,
Sararmış solmuş sarmaşıkların asmaların asılı vedasına,
Çaresizlikle oyalanıp durma boş yere hayaller kurma...



Pişmanlıklar içinde maziye hasp ettiğin dünü yad edip durma,
Şarkılar’da şiirler’de yaşattığım eski aşkı sevdayı arama,
Özleme keman bilinen o kal diyemeyen dilinle,
Hasrete sitemler edip durma bendeki sen toz toprağa karıştın...



Yüzüne kapattığım kapılar ardından vurma akılzsız başını taşlara,
Boş yere bir zamanlar misk amberle yazıldığım kaderini yorma,
Görmeden akıp giden yılları yabancı sayıldığın yaşadığın andan,
Kör bir dilenci olup kırdığın incittiğin kalbi dilenme bende ölüsün sen...



Gidişi kıymet bilmeze bir veda hutbesi sayılan son kez sana der’ki,
Sorma eski dostlardan dönülmez anın akşamının ufkundaki öfkemi,
Unutturum sanma yıllan dininle bağrımda açtığın kapanmaz yarayı,
Sevda hatırına bir kez daha açarım seninle ebediyen kapattığım arayı...

Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 22 / 07 / 2023. 18 : 30