Ey gümbürdeyen sözün nüansı
Elini çekme filizlenen fidandan
Susuzluğunu
Yalnızlığını kalbine sor
Uykundaki derinliğe
Ağzındaki lokmaya sor
Sor ki,
Ağlamasın sular bir daha


- Sabote bir günün ortasındayım
Flu düşler sarındım
Belirsizlik korsanım
Hüznün, hükümdarım şimdi -


Prematür papatyalar derledim
Övgü alan bahçende
Hani ütopyası ömür törpüleyen...


Bu hangi aşkların dergahı
Hangi konspire düzmecenin gıcırdayan rayları
Üstünden geçilen


Sen ki
Büsbütün eşsiz ve sevecen
Ve hünerli
Ve boğuşkandın
Bakışlarında dik başlılığın kızıl üvüncü
Ve bir yol ayrımında unutulmayan
Vurdumduymaz kıvılcımlar saçardın


Şimdi
İşgüzar anıların yumağı yuvarlanır zulamda
Suyun kutsadığı çocuk ellerinde
Topaçsız
Misketsiz oyunların buruk hüznü
Ve her düşte sen...


Bilir misin
Aldanışların ıslaklığı kalır kirpiklerimin güncesinde
Omuzlarımın çöküşünde
Sensizliğin çuval izleri
Ve sancısında
Rengarenk çiçekler
Ki her biri onurlu proleter





H. Korkmaz 2003/2023 Sthlm