3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2332
Okunma

O kavgamızın kızıydı
Denizle semanın birleştiği yerdi gözleri
Şeklolmamış rüzgarlar estiriyordu bakışları
Baktı mı bir buğday başağına
Başak daha bir sarıya kesiyordu tane tane
Gözlerinin ferinde güneş
Aydınlatırdı bakınca tüm çehreleri
Deniz daha bir mavi
Gök daha bir özgür olurdu o anda
Savurdu mu eteğini
Tohum tohum umut saçardı
Alın teriyle boğulmak istemeyen bir hırs vardı onda
Dalardı bazen uzak ufuklara
Uyanırdı ansızın
Alnında ter gözünde yaş
İçinde çığlık çığlığa bir telaş
Sonra kaçardı kendinden
Korkardı çünkü yaşanmamış gençliğinden
Koşardı patikalarca nereye gittiğini bilmeden
Geçtiği yerler tozduman
Geçtiği yerler başıboş
Ve geçtiği yerler mücadele…
O kavgamızın kızıydı
Umudu kıskandırıyordu yinede
Hayata vurduğu her darbe !
Çağdaş Durmaz
5.0
100% (3)