Birbirimizin içinde saklıyız. Aynı anın farkı bedenleriyiz.
Belki de çokluktur tek bir ruh,
Belli mi olur?

Biz yaşarken geleceğimize yakın geçmişimize uzağız. Ama geleceğimiz belirsiz geçmişimiz ise anılarımızla oluşan belleğimizle kesindir. Ve geçmişimiz artık maddeye dahildir. Ancak geçmiş günlerimizin geçtiği yere yine geleceğimizle döneriz. Dağlar ağaçları kapsadığı için bize yavaş akar. Eğer geçmişimizi iyi bilirsek maddeyi ve eşyayı tanırsak. Yol aldığımız araçla geleceğimize bilinçle doğru varırız. Doğru olan kısa yanlış olan uzaktır. Yaşarken yine bir birimize uzağız çünkü hayatlarımız kimliğimiz ve ayrı benliğimizle yalıtımlıdır. Anacak tanıyıp tanışmakla yeni arkadaşlıklar ve ya gruplar oluşturarak yakınlaşırız. Oluştuğumuz kendimiz bize kapalıyken oluşacağımız ve ya tekrarlayacağımız oluşumlar bize açıktır. Yaşam açıktır. Zaman kesin var olsaydı biz yokluğa karışamazdık. Maddenin akkan niceliğine göre zaman var ve niceliği nitelik belirlediğini düşünerek zaman olgusunu göreceli algılarız. İnsan olarak düşünerek yeni niteliğe adım atmış olarak madde niceliğini değiştirebilir. Az çok tutumluyuzdur. Düşünerek yeniden yaratılmaya koşullandığımız için düşünce eylemimiz bir öncekinde farklı olacaktır. Evrene ne kadar kapsamlı yaklaşıp öğle düşünürsek o kadar düşüncemizin bilimselliğinde olarak diğer insanlardan önde düşünmüş oluruz. Tabi bu benim dünyaya bakış açım içerisinde evrene evrensel görüşüm yönünde düşüncemin bilimselliğine yönelik felsefi yaklaşımımdır. Teşekkürler güzel sohbet gelişti.

Bir saniye belki de bir asır. Zaman yakınındayken maddenin, hızlı akar ama uzağında yavaş. Son hızla ilerleyen arabanın içinde o uzak dağlar yavaş akar göz kenarlarımızdan. Ama ağacın yanından geçerken hızlı akar göz kenarlarımızdan.

Peki yaşarken biz neye uzağız ?

Düzenleme:14.7.2023 10:54:31