YİĞİT NEFER
Bu toprağa şehit düşen er,günün battığı yerdesin
Adın anılır yiğit nefer, ne güzel; emin eldesin.


VERİR - VERMEZ
Kime Allah el verir, dil vermez
Kime Allah yer verir, kalp vermez.


EY TÜRK !
Zayi verdim gazeteye, ırkımı kaybettim
Ey Türk! seni buldum amma, içimde hapsettim.


AĞLAMAZ!
Kıyamet vakası, bilirim! üç göz ağlamaz
Harama bakmaz,cenk yoluna uyumaz, şehit!


BİLSELER
Sayısız duygularımın eseridir nefretim,bilseler...
Sevmesini bilmeyen taş kalp’ler, bundan böyle sevseler.


ŞARKI
Halkı coşturan bir fasıldır şarkı
Şarkı şarkı yaşarsın bizim halkı.


KADIN!
Kadın sadece sevdiğinin yanında güzeldir
Seven erkek için o, bir ömre bedeldir.


NASİHAT!
Şeklini durduramazsın,ömür akıp gidiyor
Kaptırma kendini aşk seline,çünkü yutuyor.


NEREDE?
Beni günahkar eden dilim, onca sözler nerede?
Hırsız elim,arsız tenim,beynim,pis nefsim nerede?


KUSUR!
Her güzelin bir kusuru vardır,ince de zerafet
Hata da meğil yoktur,çapkındadır marifet.


EDA!
Bu ne güzellik, bu ne zerafet, bu ne eda?
O mest eden eda ya benim canım feda.


ANLADIĞIM
Ne seni anlayan çıkar nede beni
Benimse anladığım kadar seni.


GÜZEL!
Bir güzel gördüm bugün,ak’tı saçı beyaza boyanmış
Belli ki çok çile çekmiş, tek çilesi güzel olmakmış.


KİMBİLİR!
Öteler! hakikatin ta kendisi sırlarda gezdiğin
Bir kuru beden,Cehennem’in nar’ı kimbilir sevdiğin.

K. Kurultay