Paha biçilen hiç bir değer yoktur hükmüme
Geçmişim dünden bugüne üstün bir haldedir.
Desem ki gelde vazgec, bu yaralı gönlüme,
Ben küskünüm, mazimse şimdi yaban eldedir.

Tartılan tartılar da, bir yük çekmez değerim
Nedense hiç kimse açmaz, bu garip kapı mı.
Gökte sönük yıldız gibidir bütün emelim
Unutanlar! unutturuyor simdi adımı.

Ben yürürüm gölgem yürür, bürür hatıralar
Alnımdaki kaderimin bitmeyen çizgisi.
Havada kara bulut var,ruhum da karalar
Uçuşuyor beynimde bir mazinin ezgisi.

Durgun suya benzer,gözlerimdeki bakışlar.
Dizlerde can kalmayan bu beden benim değil.
Çıldırtır girdabına düşdüğüm haykırışlar
Bedene can veren bu ruh, neden benim değil?

Bir garip köşe de, özünü arayan adam
Kuru bir yaprak gibi rüzgarların peşinde.
Ne zaman geçmişi hatırlatan bir söz duysam,
Ayrılamam! onun o vefalı dizlerinde.

Bu adam yorgun, ’bitap’ ölümün ensesinde
Dik bir duruşu var, tek başına vatan gibi
Bilirim bir Türk, ölümün eşiğinde bile...
Göğsünü siper eder yıllara, kalkan gibi.

Paha biçilen hiç bir değer yoktur hükmüme
Geçmişim dünden bugüne üstün bir haldedir.
Desem ki gelde vazgeç, bu yaralı gönlüme,
Ben küskünüm, mazimse şimdi yaban eldedir.

......................
K.Kurultay