Srebrenitsa’da 11 Temmuz 1995’te toprağa gömülen insanlık, vicdan ve merhametti. Ne Boşnak annelerin acı feryadını ne de babalarının canice hayattan koparılışını izleyen çocukları unutmayacağız.
Soykırımda hayatını kaybeden kardeşlerimizi rahmetle anıyorum.



SREBRENİTSA 🦋



Avrupa’nın kalbinde yapılan bir katliam
Alınlarda karadır, o gün Srebrenitsa...
Zâlimleri bekliyor alınacak intikam
Gönüllerde yaradır, o gün Srebrenitsa...


On bir Temmuz doksan beş kana bulandı ülke
İnsanlık tarihine çalındı kara leke
Sekiz binden fazla can, katlinde yoktu ilke
Tutuşan bir çıradır, o gün Srebrenitsa...


Vahşice katledildi binlerce masum insan
Böyle bir katliamı nasıl anlatır lisan
Katil bir Sırp Kasabı müslümana kan kusan
Acı bir hatıradır, o gün Srebrenitsa..


Toplu mezarda açtı artemis çiçekleri
Kokusuyla cezbetti mavi kelebekleri
Takip edenler buldu kalıntı kemikleri
Görülmez maveradır, o gün Srebrenitsa...


Türkmenoğlu sizlere sonsuz rahmet diliyor
Zâlimin yaptığını Yüce Mevlâ’m biliyor
Şehitler hep diridir sanmayın ki ölüyor
Kalbimizde Hira’dır, o gün Srebrenitsa...


Türkmenoğlu (Şükrü Atay)

* mavera : Görülen âlemin ötesi


DOST YÜREĞİNDEN SÜZÜLENLER
(Sonsuz teşekkürlerimle)


Bitmeyen acılarla utanç yeri burası
Müslümanların yine yakılmıştı çırası
İnsanlığın gördüğü en büyük vahşet yarası
Acı harmanı burada, o gün Srebrenitsa...
__________ Ahmet KARA (HASSASÎ)


Sözde medenilerin gözleri önündeydi
NATO ve barış gücü, acep görevi neydi
Ermeni soykırımı edebiyatı yapan
Avrupalı, o zaman vicdanınız nerdeydi? ...... Kadir Tozlu (Süperbaba)