sesini duymak nimetmiş birtanem,
sesinden bile mahrum kaldım.
o gözlerin cennetmiş birtanem,
sensiz cehennemde yandım...

imkan yok seni bir defa daha görmeme,
o yüce yerden emir gelmedikçe,
seni aldılar birtanem görüp bilmediğim bir yere,
gönül yanar tutuşur;"hayal gözlüm" diye...

yalnızlığımın iniltileri dünyamı başıma yıktı,
ne olurdu can biraz daha yanında kalsaydı,
o son vedanın hayali canımı çok yaktı,
ne olurdu birtanem ellerimiz hiç ayrılmasaydı?

ne sesini duyabiliyorum,ne yüzünü görebiliyorum,
tanımadığım bir yangında alev alev yanıyorum,
düşmüş yüreğime sürgün,nereye gittiğimi bilmiyorum,
çok özledim "hayal gözlüm" seni,yokluğunda eriyorum...


Allah’ım ne olur onu birkez daha göreyim,
o "hayal gözlerine" bakıp dalıp gideyim,
Allah’ım sesinden mahrum bırakma beni,
en azından bir kez daha bana;
"hayal gözlüm" dediğini duyayım...