Hani hacılar şeytan taşlar ya hacda
Düşünüp dururum ben neyi taşlasam?
Yuvarlanıp gideriz sonsuz yamaçta
Yediğimiz onca naneyi taşlasam..

Hele anlat yurdunu neden perişan
Kimler koltuk peşindedir kimler de şan
Alnının ortasına alıp da nişan
Koltuğa yapışan keneyi taşlasam

“Uçuyoruz!” diyorlar dünü aratıp
Yol yordam arıyorlar günü karartıp
Yemeğe yırtık donumuz kaldı satıp
Buna razı olan sine’yi taşlasam

Hastanenin yolları dikenli taşlı
Öğretmen öğretmez müdürse çift başlı
Adaletin terazisi çatık kaşlı
Başa çorap ören iğneyi taşlasam

Çiftçiye mazot yok yatçıya vergisiz
Kurt kuzu birlikte aşksız ve sevgisiz
Günah keçisi esnaf siz bilirsiniz
İçindeki fesat fitneyi taşlasam

Demirel’in atı vardı bindi gitti
Ecevit’i güvercinleri terk etti
Türkeş’in kurtlarının ettiği yetti
Bindikleri köhne tekneyi taşlasam

Milli idi Erbakan Hoca güldürdü
Kahpeler Muhsin’i dağlarda öldürdü
Emanetçiler umutları söndürdü
Bunları doğuran anneyi taşlasam

Yerli emek milli değer bitti kültür
Ancak “ Din elden gidiyor, küldür küldür!”
Sol yanımdan gıdıkla beni de güldür
Tiyatroya gidip sahneyi taşlasam

Kime dokunursa dokunsun bu yazım
“Kargadan başka kuş yok!” çıksın avazım
Başı kapalı kıç açık gezer kızım
Renk renk moda moda boneyi taşlasam

Başta takke elde tespih dilde küfür
Tarih inkar edilip itle yürünür
Bir millet yozlaşıp nasıl böyle çürür
Nesneyi bırakıp özneyi taşlasam

Nasıl da heba oldu yüz yıllık emek
Haram dolu içilen su yenen yemek
Mallık değil mi hırsıza lider demek
Cemaatçilerle ibneyi taşlasam