1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2007
Okunma

Şehir dediğin denizsiz olmamalı
Deniz dediğinse rüzgarsız
Sırılsıklam aşıkken hele
Üşütmeli seni
Sonra ısıtmalı güneşiyle
Ve sarmalı bedenini
Aşkın en imkansızı ile...
Şehir dediğin İstanbul gibi
Köprülerle bağlanırken insanlar
Yedi tepenin her birinde bin hüzün
Hasret ve ayrılık kokarken
Galata kulesinden bir bakış gibi ferah
Ve Eyüp’ te bir simitçinin
Alın terini koklatmalı rüzgarıyla...
Şehir dediğin sevdiğin olmalı aslında
O nerdeyse sen orda
Gözlerinde hüznü yakalamalı rüzgar
Getirmeli yağmuruyla gözyaşını
Ve şehriyle sevinip
Şehriyle hüzünlenmeli insan
Şehriyle yaşamalı aşkı...
Çağdaş DURMAZ
5.0
100% (3)