Gönül sever ama yakarlar bedeni
Gönül sever ama asarlar bedeni
Laf dinlemez söz dinlemez ki.
O sever ama vururlar bedeni

Söz olur duygular dilden taşar.
Yaş olur duygular gözden taşar.
O sever kanar, atar seni nara
Öyle bir acı ki, beden nasıl yaşar?

Bil dilberi görüpte peşine düşer.
Aklı dimağı kaybolur, feleği şaşar.
Bir sevda uğruna dağları aşar.
Güneş yakar, ayaklar şişer.

Uslan dersin, uslanmaz ki..
Gece gündüz uyutmaz ki.
Yüzünde gülücük açtırmaz ki
Kıpır kıpır eder del eder seni.

Gel gönül vazgeç yorma beni.
Mecalim kalmadı sor şu halimi.
Tamam belli ki çok sevmişsin.
Yükleme taşıyamam kırma belimi

Karanfil midir yoksa nilüfer?
Anlamaz halinden neler eder neler?
Düşmüşüm aşkına dumanım tüter
Bu aşk yüzünden olmuşum derbeder

Aşık Şenol derki yazdın noldu adını.
Yaşatmadı nebarı nede yazını.
Dertli çalıp söyletti sazını.
Boş hayalle zay ettin ömrümü