Kolay değildi
Yaşadıklarım
Güçlü kaldım
Hep

Hiç
Kadınlığımdan
Utanmadım
İnsandım önce
Eksiklerim
Oldu belki
Ama
Ben
Kimseye
Yanlış
Yapmadım
Evet
Unuttuklarım da oldu
Unutmadıklarım da
Ama
Dönüp
Ardıma
Bakmadım

Yılanın
Tatlı yalanına
İtibar edip
Kanmadım
İntikam ateşiyle
Yanmadım
Çocuk gibi
Verilen
Vâad’ lere
Palavralara
İnanmadım

Uğurladım
Eskiye dair
Eskiyen
Eprimiş
Ne varsa
Birer birer
Güneşe serdim
Çarmıha gerdim
Canımı yakanları

Ve
Yuttum
Çığlıklarımı
Artık
Korkmayın

Aklınıza
Düşmesin
Ansızın
Çalınmasın
Kulaklarınıza
Adım

Kibrit çaksanız
Çıram yanmaz

Ahım
Savrulmaz
Döner
Yine
Bende kalır

Yanar dağken
Lavlarım değil
Küllerim döküldü
Olmayan düşlerim
Üstüne

Hâlâ
Başım dik
Dik olmasına
İçimdeki hüzün
Yıldızlara
Arşa ulaştı da
Duyan olmadı

El de
El den değil
Gönül de
Dil yaresi’ne
Merhem olamaz
Çare
Bulunmaz
Diyorum

Ve
Her şeye
Susuyor
Susuyorum

Bir bakışa
Bir kaşık
Suya
Bir damla
Yağmura

Belki
Hayata
Susuyorum
Oyasını
İşliyorken
İnceden ince

Yine
Sızlar içim
Kanar duygularım
Şimdi ben
Hangi
Küçük mutları
Umutları
Konuk edeyimki

Vurgun yemiş
Zamanlarım
Yine
Hangi kem dil
İftira atmış da
Yalanlarıyla
Boğmuş beni

Cam değil
Can kırıkları
Deliyorken
Bağrımı
Yeter artık
Yetmezmi daha
Sol yanımın
Acımaları
Ben düşlerimle de olsun
Yalnız kalmak
İstiyorum.