2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
394
Okunma
Gözün hep yükseklerde
Palazlandın uçtun gönül.
Kör düğümü çözüp,
Yol bulup geçtin gönül.
Yüklenip yükünü sustun
Yokuş düz demeyip koştun
Adını duyunca coştun
Yar deyince hoştun gönül.
Varlanıp kârlandın
Çok çalışıp zorlandın
Gezip dolaşıp hoşlandın
Neşe huzur buldun gönül.
Ova gibi düzlektin
Dağlar gibi yükseldin
Aslan gibi kükrerdin
Zamanla uslandın gönül.
Ara durak yola doğru
Fren yapar sona doğru
Ağrır artık yanı böğrü
Gençlik elden gitti gönül.
Yaş kemale erdi gayrı
Yol bedeni yordu gayrı
Bed beniz soldu gayrı
Hayat seni yordu gönül.
Masum yüzlü kul oldun
Namaz niyazda bulundun
Mevta olup teneşire kondun
Ceset olup uçtun gönül.
Duran DOĞAN
5.0
100% (3)
Cevap Yaz