Babasız da hayat sürer elbette,
Bilene, tecrübe üstün kıymette,
Evlat öğrenmeyi ar görse hatta,
Yaşamda doğruyu bilen Babadır.

Yoluna ışıktır gocunma evlat
Babanın ardınca söyleme heyhat!
Tanıyan insanlar der değerli zat,
Evlat kötü olsa, ölen Babadır.

Fikrini söylerde evlat darılır,
Bu zihniyet ile nere varılır?
Baba, peşi sıra koşar yorulur,
Evladın derdini bölen Babadır.

Rüzgara kapılan yaprak misali,
Sürüklenir sahip yoksa ahali,
Başıboş olmayı özgürlük hali,
Sayıyor zavallı, solan Babadır.

Herkesin kendine yetmesi güzel,
Kökleri üstünde bitmesi güzel,
Vakti geldiğinde gitmesi güzel,
Zamansız ağlayan, gülen Babadır.

Kendini Allame sanan zavallı,
Babadan duasız olsa ne hallı?
Çıkar yol öğrenmek için bir fallı,
Çarpınca, saçını yolan Babadır.

“Baba sırtımda dağ” diyende olur,
Yaşlı maaşını yiyende olur,
Başarısız olsa “sayende” olur,
Emircan, zor günde kalan Babadır.
19.6.2023 Emir Şıktaş