İstemem, sizin olsun, eğlencesi, neşesi,
Nedim bayramı, günü, ben Babamı isterim.
Yıllardır özlem çeker, canımın sol köşesi,
Nedim bayramı, günü, ben Babamı isterim.

Onun gölgesi ile her engeli aşardım,
Ne tasa, ne kederim, gamsız gamsız yaşardım,
Kabıma sığmaz idim, coşkun seldim, taşardım,
Nedim bayramı, günü, ben Babamı isterim.

Yapacağım her işi danışırdım, bilirdi,
Yanlış yaptığım zaman için için gülürdü,
Gece, gündüz çalışır, ayda bir kez gelirdi,
Nedim bayramı, günü, ben Babamı isterim.

Sağlığını yitirdi, kalpten çekti acıyı,
Yürek içten nüksetti, çeken bilir sancıyı,
Üzmek istemezdi hiç, ne hanı, ne hancıyı,
Nedim bayramı, günü, ben Babamı isterim.

“Babalar günü” derler, güne de gelmez babam!
Bari rüyama gelse, istesem hayır duam?
Vefasız evlat mıyım? “bala can” demez Anam!
Nedim bayramı, günü, ben Babamı isterim.

Kör kalsın şu feleği, rahat bir gün vermedi,
Bağban oldu gülşene, kendine gül dermedi,
Çıkara minnet edip, iplere un sermedi,
Nedim bayramı, günü, ben Babamı isterim.

Bir gece yarı idi, veda etti dünyaya,
Babamız gitti elden, anılar tatlı rüya,
Emircan cemalini ahh.. görse doya doya!
Nedim bayramı, günü, ben Babamı isterim.
18.6.2023 Emir Şıktaş