Duvarda bir fotoğraf yıllar yıllar öncesi;
Baktığımda çıldırır, dilde ‘Babam’ hecesi;
Bir olur yetimlerin, gündüzüyle gecesi;
Aklımda, sen gidince, o yetim çocukluğum;
Ne yaptıysam gönlümde, hiç dolmayan boşluğum…

Bayramlarda canlanır boynumun bükülüşü;
Dur desem söz dinlemez yaşların dökülüşü;
Uzaklarda bir baba ve bir çocuk gülüşü;
Küllenmiş yangınların yeniden şahlanması;
Buz tutan yüreğimin yokluğunla yanması…

Esirgeme rüyamda, koklayarak sarmayı;
Bir nasılsın demeyi bir hal – hatır sormayı;
Çoktan unuttu dertler dermanla sarılmayı;
Düşlerimde sen varsın çekilmiş köşesine;
Tavşankanı çayıyla dem koymuş neşesine…

Koca ömrün varisi mezarda taşlar artık;
Tahliye emri ister gözümde yaşlar artık;
Uzaklarda kol gezer sensiz bakışlar artık;
Yıllar geçti, tehirde mutluluk tahliyesi;
Bizde kaldı neylersin yetimlik ihalesi…

Senden kalan mirasım, oğlunum havle gibi;
Her zorluğa direndim yıkılmaz kale gibi;
Öyle sessiz – sedasız söylenen nağme gibi;
Görenler ‘kaç yıl oldu’ gidişini soruyor;
‘Babam’ sözü dilimde kelepçeli duruyor…

Ali ALTINLI – 19.06.2023
Saat: 14:50