Bir dağ nasıl koparsa öyle koptu yerinden;
Biliyorum gidince dönen yok seferinden;
Soldu hayat çiçeğim kahrından, kederinden;
Yazdığım şu satırlar huzurda çabam olsun…
Bana bir bayram verin içinde Babam olsun…

Neş’e uzak ihtimal gözyaşım çağlıyorken;
Ölüm denen nihayet kalbimi dağlıyorken;
Tüm kâinat titrermiş bir yetim ağlıyorken;
Senden kalan emanet “Anam” canı sağolsun;
Bana bir bayram verin içinde Babam olsun…

Hasretini baktığım resimlerle uyuttum;
Yüreğimi “gelecek” yalanıyla avuttum;
Gülmek büyük kelime tebessümü unuttum;
Gündüzüme safi gam geceye keder dolsun;
Bana bir bayram verin içinde Babam olsun…

Nedir canda bu telaş nedir dünya tasası;
Bozulmayan hakikat Yaradan’ın yasası;
Babasızlık yüreğin hiç geçmeyen yarası;
Bırakın parmaklarım hergün saçını yolsun;
Bana bir bayram verin içinde Babam olsun…

Hayalinle konuşup, düşlerinle güldüm ben;
Tut elimden tut baba başucuna geldim ben;
Yetim olmak nasıldır gittiğinde bildim ben;
Babasından ayrılan nasıl bahtiyar olsun;
Bana bir bayram verin içinde Babam olsun…

Ali ALTINLI