Sabah akşam demeden el açtım dua ettim,
Uzaklara gitsem de yüreğim sende kaldı.
Gönlümden neler geçti uğruna yemin ettim,
Ümitlerim sönse de yüreğim sende kaldı.

Kader dedim gülecek bekle bekle yoruldum
Yağmurlar çise yağdı yavaş yavaş duruldum
Güneşin beş vaktinde saat oldum kuruldum,
Aklım başımdan gitti yüreğim sende kaldı.

Belki sendin her gece gizlice yola bakan?
Dediler ki uzak dur! O’dur yürekler yakan
Başkasını beklerken sen oldun öne çıkan,
Sebebini sorma hiç yüreğim sende kaldı

Yunus Mevlayı arar Kerem Aslı’ya yanar
Yaralarım çok derin tabipler derman arar
Yüce Divan kuruldu bizim için son karar,
Ayrılık bize düştü yüreğim sende kaldı.

Önüme çıkma dedim uzak dur yollarımdan
Sanki damarlar çatlar uzanan kollarımdan
Kuşlar yuva yapacak kurumuş dallarımdan,
Kavuşuruz demiştin yüreğim sende kaldı.

Karac’oğlan elde saz sevda için çalarmış
Mecnun Leyla diyerek rüyalara dalarmış
Dadaloğlu Avşar’a doğru haber salarmış,
Duyan olmasa bile yüreğim sende kaldı.

DOĞANAY’ım dereler günü gelince çağlar
Senin güzel gözlerin beni kendine bağlar
Hasretlik yakar bizi sevdalar hergün ağlar,
Sevgiyi sende buldum yüreğim sende kaldı.

Kemal DOĞANAY