Kalabalık bir evde doğdum.
Doğru dürüst sevgi şevkat görmedim.
Kavga, gürültü hiç eksik olmadı
Hem çalıştım, hem okudum.
Sonunda öğretmen oldum.
İki yıldır işsizim.
Öğretmen olduğuma pişmanım.

Gençlik, başa vurdu bir kız sevdim.
Gelecek için, çok güzel hayaller kurdum
Sonunda evlilik teklif ettim.
Hevesim kursağımda kaldı, hayallerim yıkıldı.
Zengin biriyle gidip evlendi.,
Fakir olduğuma pişmanım.

Devlet bana iş vermiyor.
Ne iş olursa, mecbur gidip çalışıyorum.
Ne zamana kadar sürer, bilemiyorum.
Çok çalışsamda yaranamıyorum
Hem sigortasız, hemde hakkımı alamıyorum.
İstesem patron hemen işten çıkarıyor,
Haksızlığa karşı çıkamadığım için pişmanım.

Komşumun oğlu torpille işe girdi.
Çocuk lise mezunu, nasıl oldu anlayamadım.
Hastanede güvenlikçi oldu.
Keyfi yerinde maşallah, gayet iyi.
Torrpil için hem tanıdık, hem çok para gerekli.
Param olmadığına pişmanım.

Geleceğim karanlık, içimde yok hiç umut.
Böyle başarmam mümkün değil.
Kaderim, sisli bulut.
Düşünüp taşınıyorum, çare bulamıyorum
Aklıma, bin bir türlü saçmalıklar geliyor.
Yaşadığıma pişmanım.

Her günüm acı, yokluk, hüsran.
Tek başına bunlara nasıl katlanır insan.
Kader diye diye, sabır ettim katlandım.
Tanrım beni bunun için’mi yarattın.
Bu dünyada, umduğumu bulamadım.
Doğduğuma bin kere pişmanım.