Az lokma değilsin, öğrendik onu,
Beni anlayacak, tarzdan değilsin,
Oynanan oyunun, gelmiştir sonu
Zevk-ü sefada ki, hazdan değilsin.

Bir ümit var diye, bekler her akşam,
Aşkın nerden belli, şöyle bir baksam,
Olmayan hayali, düşlere katsam,
Kolay görülecek, yüzden değilsin.

Gönülden sevmektir, derdi Bülbül’ün,
Sılası olmayan, aşktır gönülün,
Hasret sözleri var, dilinde Gül’ün,
Sevdayla tutuşan, közden değilsin.

Daldaki güllerin, nalanıyken Sen,
Akan çağlayanın, hayranıyken Sen,
Aşk ile sevdanın, hicranıyken Sen.
Şiir yazılacak, sözden değilsin.

Gülün firakından, ağlarken Bülbül,
Dert sarınca kalbi, inliyor gönül,
Bulurken Bülbül’ü, bahçesinde Gül,
Özlemle bakacak, gözden değilsin,

Varsın gül-ü sevda, hep gizli kalsın,
Hasret ve hicranla, şarkımız çalsın,
Bülbül nağmesini, güllere salsın,
Hüzünle çalacak, sazdan değilsin.

Bitmeyen dertlere, devadır Bülbül,
Hasretiyle yanan, Gül’dedir gönül,
Bahçelerde açan, goncadır her gül,
Keyif sürülecek, yazdan değilsin.

Zamanı gelince, sevdalar coşar,
Aşkı gül olanın, ümidi taşar,
Hasret duyunca gül, özlemle yaşar,
Aşkınla saracak, özden değilsin.

Her ne kadar sana, değil desem de,
Aşkınla ağlasam, hiç gülmesem de,
Uzaklardan sevip, hiç gelmesem de,
Hasretle yanacak, közden değilsin…

...andelip...