ha şöyle canım çıkıvıdı ğetdi gı! “dile ğolay kırk sene”
oyusa var yana .. su dolu helkeleri atıvırıp daa
seğirtmek; kırk yıllık hasiretine atılmak gollarına
canım uçalak varmağ isdeyyo.. emme nereye
narasın aba! ayaklarımın üsdünde bile duramayon
yerli gatli, dizlerimden esla bi adım bile atamayon
yörüyemeyon

..
seğitmeye mecalim, ayakda durmaya halim mi var
ne yörümeye, ne hurdan gakıp da huruya ğetmeye..
ne de gönnümden geçen zevdayna bakıp da gözlerine,
“iki çi(f)t ilafım mar sana”, hal hatır sorsan, ne arar
daşı sıkıp suyunu çıkaran o cövher “ı ıhhh!” dedi bi kere gari
insan gısmı, oluyo(r)muş bö(y)le kırk yılda de(ğil)
ömürde bi!

..
“bana mısın” demeyyo, narasın.. narasın hiş bi yannarım
“ölüvümek böyle bişi” Eşece “-gak ga(y)ri bi gı va! gı ayıp”
“demek ölmemiş taha?”, köye mi ğelmiş bizim “Gayıp”
hu Alla(hı)n işine bak.. sen bilin ga(y)ri ey Gözel Irapbım..
“ne yanı hayırlıysa!” şükür.. hesapsız şükür emrine..
hu yaşdan keyri Yitik Ismayıl gelmiş ha?; gelse nee?
gelmese ne?

..
öte yannardan seğidenneri görüyon, a(ğ)laşannarı duyuyon,
Teslimeye gedeyin de ha! dedim,ben de ağıt fığan edeyin,
“aldırdık Goca Gara Musdug Ağamı ay aba”.. deyeyin
“geldin mi ayy Ismayııl, ay Gayıbım Yitiğim” deyen, deyon
“yoğsam ölen Ismayıl mı kii?” deye de aklıma ğeliyo..
dovalar, ağıtlar ediyon, narasın sesim solu(ğu)m çıkmayo...
olmadı mı olmayyo!

..
“Allah gurtardı, kendini helak etme” deyo Cennet abam
“gı bacım dünneye gelmek var da; gı! getmeg yok muu”
düreleneyin gakayın deyon; emme narasın o gufat yok ku
edemedim, edemecen, sesim çıkmayo gatliken anam
sanısın uruhum huramdan çeneğimden çıkdı ğetdi gıı!
derkene gözlerimde bi yaşlar boşandı, bi yaşlar boşandı
kim bilcek Ismayılı

..
ne gadak a(ğ)ladım, öyle seme ğibi, kösüle-ğaldım bilemecen..
garılar dutuyollar, avkalayollar, bileğime boynuma su çalıyollar,
yüzüme şamar-mamar, ı-ıhh.. gollarımı çemreyip sıvazlayollar
camları açıyollar, golonyağları file sürüyollar emme neneyen
höyle netçeklerini şaşanladılar elleri- ayakları birbirine dolaşdı
“Aşduba.. hadi kendine gel bii gari va(h)!!” “Aşduba n’oldun gıı”
kimse anmayo Ismayılı

..
“neydelimin dişi kitlendi bi ta(h)ta gaşşık ver bakayın ordan”
narasın elim-aya(ğı)m, zeynim gatliken bana hökmetmeyo
kendi aralarında bişiler deyollar du(yu)yon da; gafam almayyo
narasın, fehmetmeyon.. annamayon.. bihabarın vardan yokdan
“iki avıcımda hüğme ergin garadut” Ismayıl’ım yesin deye;
gapmaya gakıyollar ya-a; bitecik gönnüm olmayyo kimselere..
bi dene bile vermeyyon kimselere