ESKİ MEMLEKETE ÖZLEM
             Yusuf Yılmaz
Ne güzel memleketimiz vardı
Gökyüzünde kelebekler
Kokusu burnumda karanfiller,
İstediğin kadar kiraz ye
Kimse sana bir şey demez
Ceviz ve badem ağaçları
Gün ışığında kokusuna doyamadığım sararmış ayvalar, beyaz zambaklar...
Sahile inerdik sığır çıkımından sonra
Durmadan baktığım deniz,
Kumsal ve güneş…
Anneleriin sevgi dolu hırçın bakıslari kasısinda
Sumüklü cocukların inatla ağlaması
Ninelerin  altan altan gülümsemesi
Top oynayan çocukların  gürültüsü,
Kayan yıldızı seyrederken aklımızdan geçirdiğimiz  sinama güzelleri
Yağmur yağardı işlere ara  verirdik
Hafif uyku ile karışık  kestirirdik
Çakan şimşek ve gök gürlerken
İçimi  bir ürperti sarar
Aynı anda
Hem güneş hem yağmur yağar
Yoksa bir yerlerde çakal  düğünümü var!
Ekin tarlaları,
Tüten bacalar,
Madenden dönen foterli  amcaların
Heyecanla  anlattıkları yer altı maceraları...
Kuşluk vakti  inekleri otlatirken
çakı ile  yaptığımiz oyun arabaları
Her şey, her şey o kadar sahici ki
Yaşamak o  anı ve hatirlamak
Duygularımızı tazelemek
Geçmişe karşı duyduğumuz  saygı olsa gerek
Yeni yetmelere  anlatamazsın
Birde bu sığınmacılar
Üşüştüler başımıza
Tadı kalmadı artık
Bozdular düzenimizi!