Zalimin Oğlu

Süsleyip bezedik eyledik gelin
Gönlüne akmadı zalimin oğlu.
Yuvayı kurmadan kırıldı dalın
Yar diye bakmadı zalimin oğlu.

Bohçayı doldurdu sevda sanatın
Çok çabuk kırıldı kolun, kanadın
Gururu bilmedin, aşktı inadın
Bir ışık yakmadı zalimin oğlu.

Kınayı eline yakarak gittin
Yüreğin geriye bakarak gittin
Hasreti içine çekerek gittin
İçini dökmedi zalimin oğlu.

Sevdayı ararken gözyaşı buldun
Kırıldın, üzüldün çok çabuk soldun
Üç günde haline şaşırıp kaldın
Sadık kul çıkmadı zalimin oğlu.

İnandın gönlünü sormadan önce
Yoluna dikilip durmadan önce
Goncayı dalından dermeden önce
İnsafı takmadı zalimin oğlu.

İçinde büyüyen sinsi yılanmış
Zehirli sözlerin kana bulanmış
Bakışları sahte, sevgi yalanmış
Yalana bıkmadı zalimin oğlu.

Kâbus bitsin diye haktan diledin
Gündüz acı derdin, gece eledin
Yaşların silerken bebek beledin
Gül gibi kokmadı zalimin oğlu.

Mustafa Hoşoğlu