...........................................................Elbet bir gün sende güleceksin!
Hüznünü anlıyorum; hıçkırıklarını, avazını duyuyorum
Sanma ki; uzaklardan yaşlı gözlerim ırak sana
İçli gözyaşlarına beyaz mendil olamıyorsam eğer
Uzanamıyorsa ellerim ipeksi kumral saçlarına
Bil ki bir girdabın içinde amansızca boğulduğumu
Pas tutmuş prangaları, kelepçeleri kıramadım ki
Bir deli rüzgâr esip fırlatıp attı aşılması imkânsız dağlara
’’Gel, ne olur tez gel!’’ desen de gelemiyorum yârim...

Sabırla beklesen beni buluştuğumuz o saklı bahçede
Leylaklar açtığında, gökyüzü maviye boyandığında
Hani derler ya ’’balık kavağa çıktığında!’’
Mutlak geleceğim gözleri kapamadan dünyaya
Kalbinin kuytularına sığınıp doyasıya ağlayacağım
Geçen yılların kahırlarını gömeceğim gönül defterine
Duygularım kaparacak sensiz geçtiğim sokaklarda
Vuslat türküleri yakacağım sevgilim sana kavuştuğumda...

Tütsüler, mumlar, ülerzikler yakacağım seytani kem gözlere
Büyü yapan, sevdalıları ayıran tanrısız cadıları
En derin sularla tanıştıracağım, için rahat olsun senin
Güzel hayatı zehir edenin başına felaketler gelecek
Tasa etme sen, gün geldiğinde her günün bahar olacak
Yeşerecek sevda ağacımız, doğacak güneşimiz
Turnalar akın akın gelecek mavi güller memleketine
Kar suları coşacak, sevda pınarları bir ömür bize akacak!

Zafer Direniş
...