5
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
687
Okunma
Uzun uzun dalıp, düşündüm şöyle.
Ağlamaya gülmeye, değmez bu dünya.
Kendimden geçip’ te, ah çektim şöyle.
Üzülüp yanmaya, değmez bu dünya.
Koparıp’ da gülleri, kırıp dalları.
Uzayıp giderken şu, sıla yolları.
Vefasız, duygusuz, kalmış kulları.
Konuşup yorulmaya, değmez bu dünya.
Sanarsın ömür, bitmez gibidir.
Çektiğin çilelerse, gönül karıdır.
Musalla taşları, yolun sonudur.
Gönül kırmaya, değmez bu dünya.
Şöyle bir düşünüp, kendine gelsen.
Her attığın adımda ise, haddini bilsen.
Yalandan kaçınıp hep, gerçeği görsen.
Haddini aşmaya, değmez bu dünya.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
5.0
100% (7)
Cevap Yaz