Uzun zaman oldu,
solumu,
söküp atalı.
Kimi taş dedi,
kimi leş.
Kimin ne dediğini,
umursamayı bırakalı da epey zaman oldu.
Kim bende ne kadar,
benim,
ondaki değerim belirlemeye başlayalı,
mutluyum...
Oysa pek sevmezdim matematiği...
Şimdi,
denklemlerle yaşıyorum kalan zamanımı.
Karşımda ki,
her kimse,
terazinin öbür gözünde,
dengeli,
bir alış-veriş yok ise,
benden uzak,
cehennemin dibine.
Uzun zaman oldu,
solumu,
söküp atalı,
dengedeysek karşılıklı,
ne taş,
olurum ne leş.
Herkes ederi kadar...
Söylemlerle icraatlar örtüşüyorsa,
eyvallah.
Benden iyi kardeş de yok,
eş de.
Son pişmanlığın fayda etmediği,
yaşanmışlıkların öğrettiği,
öğrenirken çok,
can yakan,
tecrübe var bende.
Bu yaştan sonra,
zorla sevdirdiler bana matematiği,
denklemler denk değilse,
karşımdaki her kimse,
cehennemin dibine.
Kim bende ne kadar,
benim,
ondaki değerim belirlemeye başlayalı,
mutluyum.
_şairşizofren_