Bir gün öldüğümü duyacak olursan sana son sözüm,
Sakın üzülme sevgilim ben her gün ölüp diriliyorum,
Geceleri şarkılarda seherin tan vaktinde şiirlerde,
Solmuş bir resim eşliğinde alışamadım mutluluğu aramaya...


Halimi gören dostlarım yakma kendini bir aşk için diyenlere,
Bilemezler ki içimde yanan sevgi harıyla nasıl yandığımı,
Dil lal diyemiyorum sen vefasıza ölümüne bağlandığımı,
Hayatın derbederliği ile seninle sürünmeye alıştığımı...


Bana inat yüreğimin uğruna hayat devrelerini yaktığını,
Perişanlığını bana miras bıraktığını alışırım yokluğuna sandım,
Zifiri karanlıklarla bir kadeh meyle sen kendimden geçtiğimi,
Sevda vadisinde ismini haykırarak can vermeye yeöinler ettiğimi...


Bir garip aşık de adıma gel bu son vakit bırak gireyim yüreğine,
Zalim felek belki ecel gelmeden yar eder seni bana sevgilim,
Dindir bağrımı acıtan yarayı gel sil gözlerimden akan yaşları,
Alem ne bilsin sen derdimi her gün söz duymaya alışamadım...


Kalmadı mecalim sevda dağında kar olup erimeye,
Mecnun olup çölleri aşmaya elin mutluğunda seni aramaya,
Sensiz gül solduran bülbülü ağlatan mevsimlere,
Güneşsiz sabahlara merhaba demeye alışamadım sevgilim...!

Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 12 / 05 / 2023. 01 : 20