GÜL BAHÇEMİZ
Şiir ve Yorum: İsmail SAĞIR
........................SAĞIROZAN

GÜL BAHÇEMİZ
Yıllar önce atılmış tohumlarımız,
Gül bahçesine…
Boy sürdük, uzadık
Kavuştuk birbirimize.
Yaban eller uzandı goncamıza,
Burkuldu gönüllerimiz.
Koparmak istediler dalımızdan,
Yaşardı gözlerimiz.
Gün geldi acı çektik,
Mutlu olduk kimi zaman,
Yine de geldi ayrılık,
Bırakmadı bizde derman.
Direndik zamana, ayrılığa
Ama olmadı!
Sonra,
Haberleştik rüzgârlarla,
Dertleştik anılarımızla,
Hatırladıkça mutlu olduk birbirimizi,
Gül bahçemizi.

Ey benim güzel goncam!
Ne oldu?
Hazan mı erdi yoksa?
Haber gelmez oldu senden.
Sitem mi etsem,
Küplere mi binsem? Diyorum bazen.
Ama siteme hakkım olmadığını düşünüyorum.
Lakin özlemişim seni!
Görmek ister gözlerim, güzelliğini.
Bir dert olduğunu düşünürüm başında.
Haberini beklerim doğan güneşten, esen yellerden
Her akşam gün batışında…

Ey benim güzel goncam!
Biliyorsun…
Birbirimizle doğduk biz.
Vazgeçme, ebediyen sürsün sevgimiz.
Ayrılık ağlasın bırak da halimize,
İnsafsız zaman,
Zalimler ağlasın derdimize.
Dayan! Dayan benim gül goncam!
Uzat ellerini ellerime,
Kavuşalım birbirimize.
Meydan okuyarak engellerimize,
Girelim gönül evimize.
Gel! Gel benim mutluluk dünyam!
Şair: İsmail SAĞIR