Gamlı bir çağırışa cevap için çıkınca
Dağların tepesinden denizlere bakınca
Senin engin gönlünün ferahına akınca
Candan bezmiş olana cânân sensin Efendim ---Müjgân


Hira dağı evindi, gönlün orda sevindi
Vahiy sana gelince sanki dünya devindi
İnsanlığı kurtaran kutlu fermanlar indi
"Ümmet ümmet!" Diyerek yanan sensin Efendim----A..zade


Baştakiler ne yapar diye diye dolaştım
Mazlumların ahını alanlarla dalaştım
Engel olmak isterken işlerine bulaştım
Garibi, fukarayı anan sensin Efendim ----Müjgân


"Bir elime Güneş’i diğerine de Ay’ı
Verselerde terk etmem" Dedin sen bu davayı
Kutsal emanetlerde aldım ben bu havayı
Emanet değerini sunan sensin efendim -----A..zade


Uzatılan çiçekte kimsesiz kaldı gülüm
Gülün dikenlerinden kanlandı iki elim
Bu devirdeki kadar kimse görmedi zulüm
Dermansız kalanlara derman sensin Efendim -----Müjgân


"Davet" in belde belde yer yüzünü sararken
İnsan, hayat, kâinat "Halik" ini ararken
Senin bir işaretin gökte kamer yararken
Ümmetin üstündeki seyran sensin efendim ---A..zade


Kimsenin varlığına dikmedik gözümüzü
Ufak bir çıkar için satmadık özümüzü
İncinmeyesin diye sakındık sözümüzü
Muhabbet makamında devran sensin Efendim ----Müjgân



A..zade bir garib kul kulluğun cefasında
Çevresinde insanlık hayatın sefasında
Vefa bulmak ne mümkün vefasiz vefasında
Yolunu kaybedene nur’an sensin efendim ----A..zade



Müjgân Akyüz Dündar/ A..zade (Çetin Kabak)