Yol verdi? Büyük kurak,
Sana yollar görüldü.
Düş’te ova! Dur durak,
Kutsal kader örüldü...

Çadırda geçmiş mazi,
Dava Kutsal inanmış.
Ya şehittir, ya gazi,
Toprağa kardeş kalmış.

Sürmüş daim atını,
Hizmetkarı İslâm’ın.
Pusat elde imanın,
Kurmuş payitaht’tını.

Yörük, bırakıp dağı,
Uçlarda asker olmuş.
Ekip biçmiş toprağı,
Yerleşik düzen kurmuş.

Şeytan saçını yolsun,
Geçmiş hatalar derstir.
Kur’an referans olsun,
Adalet yeli estir.

Yüzüme bak bulursun,
Yanık türkü boncuğu.
Bozkırda kaybolursun,
Manav kayı çocuğu...

Anlım’da damga kayı,
Davam İslâm’dır benim.
Çekerim okla yayı,
Hak yola, feda tenim...

Başıboş değil insan,
Secdem var, zikirde dil.
Hak yolda, sana ihsan!?
Manav çocuk, haddi bil.

İmdi kavmimi sevdik,
Dostlar ırkçı sanmayın.
Kalubela! Söz verdik,
Şeytana aldanmayın...
Mayıs/2023/ormanpark


Manavlar?
Uç birlik (akıncı) görevi icabı,
13. Yüz yıldan itibaren, Bizans sınırı boylarına gelerek, göçerliği bırakmış, Anadolu ya ilk defa gelen, yerleşik düzene geçmiş, sunni, Yörük Türkmenlerdir.
Tarımla geçinmeye başlamışlardır.
"sebze meyve yetiştiren" anlamında, manav denilmiştir.
Malazgirt zaferinden sonra Anadolu ya gelerek Bizans topraklarına sızmış Türk’lerdir, diye de söylenir.